بگذار بگویمت...

بگذار بگویمت که از ناگفتن / این قافیه در دل رباعی خون شد

بگذار بگویمت...

بگذار بگویمت که از ناگفتن / این قافیه در دل رباعی خون شد

حرف اول

جمعه, ۲۱ آذر ۱۳۹۳، ۰۱:۰۵ ق.ظ

خیلی وقت ها به این فکر می کنم که اینکه نمی توانیم ذهن هم دیگر را بخوانیم خوب است یا بد؟ اینکه نمی توانیم احساسات لایه های زیرین بعضی ها را نسبت به خودمان بدانیم، خوب است یا بد؟ شاید دانستن خیلی چیزها تلخ باشد اگر متوجه شان بشویم. اما به نظرم با برخی دانستن ها میشود رهاتر زندگی کرد...


موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۳/۰۹/۲۱
میم قاف میم

نظرات  (۲)

به نظرم بیشتر عذاب آور وگیج کننده است! بعدشم وقتی آدم بفهمه لاقل تکلیفش با خودش مشخص میشه، حالا اگه درست تونسته باشم بفههم منظورت را!
پاسخ:
تکلیف آدم با خودش روشن تر بشه به عذاب آور بودنش می ارزه و اون وقت دیگه گیج کننده نیست!
منظور مشخصی نداشتم، تو هر زمینه ای منظورم بود
۲۲ آذر ۹۳ ، ۰۸:۲۵ زهرا صالحی
دانستن حقیقت گاهی دردناک است، اما تمام میشود میفهمی و درش را میبندی و میروی، ندانستنها کش می آید و .....
پاسخ:
ندانستن، بلاتکلیفی، یک عمر سرگردانی...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی